♨ سیاست‌زدگی در اداره ورزش و جوانان
#آمل؛ چاقوی پهلوان‌کُشی را از دستان "پهلوان" بگیرید 📜یادداشتی از
#متن_شهر 🔻 +پسر: بابا اون آقاهه کیه گوشاش شکسته؟ -پدر: اونو نمی‌شناسی؟ +پسر: نه، مگه کیه؟ دبیر ورزشِ؟ -پدر: نه پسرم، اون قاسمِ رضاییِ، تنها قهرمان آملی توو
#المپیک. چطور نمیشناسیش؟ 🔻 سالها بعد وقتی فرزندانمان
#قاسم_رضایی،
#عادل_غلامی،
#علی_شفیعی و
#اللهیار را به چهره نشناختند با تعجب به آنها نگاه نکنید. کافی است انگشت اشاره خود را کمی آن طرف‌تر به سمت متولی امر بگیرید؛ ریاست محترم
#اداره_ورزش_و_جوانان آمل. اداره‌ای که برخلاف دیگر شهرها انگیزه‌ای برای توسعه ورزش و نگهداشت یاد و خاطره‌ی قهرمانان ندارد. ورزشکاران آمل که پس از "نصری" منتظر شکوفایی ورزش شهر با حضور "پهلوان" در منصب ریاست اداره ورزش و جوانان بودند، تصوراتشان غلط از آب در آمد.
#پهلوان به رغم تصورات مردم، در چنته، چیزی برای ارائه به ورزش آمل نداشت؛ او انگار
#پهلوان_پنبه بود و به مردم آموخت که پهلوان باشند، اما "پهلوان" نباشند. 🔻 او اداره را با نگرش‌های سیاسی به
#ستاد_انتخاباتی یاران خود بدل کرده است. آنانی که برای
#انتخابات_شورای_شهر خیز برداشته‌اند با حکم‌های انتصابیِ اسماعیل پهلوان سعی در رزومه‌سازی برای خود دارند و با حضور در محافل و ایستادن کنار
#رئیس_اداره ورزش و جوانان آمل به دنبال شناساندن خود به لایه‌های مختلف اجتماعی شهر هستند. اگر شورت ورزشی را تنها متر و معیار ورزشی‌بودن در ایران درنظر بگیریم، کسانی در برخی هیئت‌های ورزشی آمل حکم ریاست گرفتند که حتی
#عکس_با_شورت_ورزشی هم ندارند. 🔻 مثلا در هیئتی حکم‌ها را به تفکیک کوچه و خیابان، روز و شب و مرد و زن صادر میکنند. حکم‌هایی که خروجی آن چیزی جز تبلیغات، نمایش،
#شوآف و ساماندهی تشکیلات بزک‌زده‌ی انتخاباتی نیست. 🔻 آمل که در عرصه ورزش قهرمانی ید طولایی دارد، مامن قهرمانان به نام و مشهور زیادی است. پهلوانانی که به یمن تدابیر ویژه
#اسماعیل_پهلوان به باد فراموشی سپرده شدند. بر خلاف
#امیرنیا ریاست اداره ورزش و جوانان
#بابل که در مراسمی، تجلیل باشکوهی از قهرمانان بابلی به عمل آورد، "پهلوان" حتی یک تقدیر ساده را از ورزشکاران آملی دریغ کرد. قهرمانانی که در زمین با حریف و داور میجنگند و پیروز می‌شوند، فکرش را هم نمی‌کردند که روزی از یارِ خودی شکستِ سنگینی بخورند.